Ακολούθησαν κι άλλα πορτρέτα , αποφασιστικές σπουδές για την αλληλεπίδραση των όγκων , του δέρματος και του φωτός. Τα περισσότερα από αυτά συμμορφώνονται σε μια ακατανίκητη συμμετρία : δεξιά κι αριστερά της μύτης δυο πυκνά φρύδια στεγάζουν δυο σκούρα μάτια , ένα απροστάτευτο στόμα στο κέντρο και δυο αφτιά στα πλάγια. Τούτο , όμως , ανήκε σ' εκείνη την εξορισμένη από τους πολύχρωμους καταλόγους κατηγορία των κρυφών παρέργων , από εκείνα που σπανίως θαυμάζεις κρεμασμένα στους θαλάμους αποσυμπίεσης , ή από εκείνα στα οποία ακούσια χαλαρώνεις τους μύες των ποδιών σου στις εθελοντικές αιμοδοσίες . Σαν βρεθείς αντιμέτωπος με ένα του λόγου του , η προσοχή σου διανέμεται ισόποσα στις κόρες του αριστερού και δεξιού οφθαλμού , που λες και κρατούν τη σάρκα στη θέση της .
Πήρα την απόφαση να ξεκινήσω κάτι δίχως προηγούμενο και έτρεξα στο μπάνιο , μ' ένα χαμόγελο ανυποψίαστο πίσω απ' την αδιάφανη κουρτίνα μου μέχρι να σωθεί το ζεστό νερό. Aφότου χτενίστηκα κατά τα παλαιομοδίτικα πρότυπα , όσο το νερό έσταζε ακόμα ανεμπόδιστα σ'όλο το κορμί μου , καλωσόρισα την πρώτη ορφανή σκέψη μου : Πώς μπορεί κάποιος να συγχέει το γδυτό με το γυμνό ; Και βγήκα έξω , γυμνός αυτή τη φορά, για να ξετρυπώσω από την τσίγκινη ταμπακιέρα το τελευταίο γαλλικό τσιγάρο μου , που φύσηξα μέχρι τέλους στον καθρέπτη. Ύστερα απομακρύνθηκα , γιατι ο ατμός είχε ήδη υγροποιηθεί , συμπαρασύροντας όλη την αναζωογονητικά ανησυχητική απορία .
Στα μέσα της ίδιας νύχτας , έχεις καταφέρει να σφίξεις δυο παλάμες παρέα και να τις αιωρήσεις στους ρυθμούς αυτοεπινόητης μουσικής με συνειρμούς αμφιθυμίας. Με έχει φοβήσει τρομερά το γεγονός ότι εξακολουθείς να βρίσκεσαι εκεί παρά την πρωτύτερη απόφασή μου , έτσι παρά την εντυπωσιακά καλή διάθεση μου , αποφασίζω να παριστάνω για λίγες εβδομάδες τον άρρωστο. Πίσω στο κρεβάτι μπορώ να φρίξω με το αφουγκραζόμενο είδωλό μου , ακόμη και να ρητορεύσω σ' ένα εσωτερικό καλλωπιστικό φυτό , μπορώ εν ολίγοις να φιλοτεχνήσω μια γδυτή αυτή τη φορά αυτοπροσωπογραφία.
Κι αν μετανιώσω τη νοσηρή επιθυμία μου , προλαβαίνω ακόμα την τελευταία παράσταση μιας τοπικής εκτέλεσης. Είναι λέει , μια ξανθιά γυναίκα γεμάτη χιονίστρες που προθυμοποιείται να καταπιεί ένα σπαθί εκατό εκατοστών με αντάλλαγμα μια βαθύτατη εξομολόγηση. Ουσιαστικά πρόκειται για μια καλοστημένη απάτη.Υπάρχει ένα πορφυρό εξομολογητήριο σε στυλ πρόναου , που περιμετρικά καλύπτεται από αλεξίσφαιρο καθρέφτη διπλής όψεως . Ήδη από την αυγή , η δίδυμη αδερφή της κόβει εισιτήρια ευτελιστικής αξίας στον καθένα , που μπορεί όλη μέρα μονάχος ή με παρέα να απολαύσει τα ένοχα μυστικά των θυμάτων ξαπλωμένος πίσω από τον καθρέπτη. Υπάρχει κι άλλη μία αδερφή στην υπηρεσία που φροντίζει για τα ροφήματα και το φαγητό. Μετά την εξομολόγηση , η ξανθιά οδηγεί τελετουργικά το θύμα της προς την έξοδο , χώνει βαθιά στο λαρύγγι της το ξιφάρι και χάριν επιδείξεως προτείνει στον εκάστοτε περαστικό να την ξεσπαθώσει . Αν , όμως , πρόκειται για φτωχή σε εισπράξεις μέρα , το αφήνει να γρατζουνίσει λίγο το φάρυγγα , ίσα ίσα για να ματώσει και καμώνεται πως καταρρέει. Σχεδόν πάντα ο εξομολογούμενος θα φροντίσει να νοσηλευτεί . Έτσι εξασφαλίζει δύο ή τρία δωρεάν γεύματα , ένα ζεστό μπάνιο κι ακόμη μια χούφτα νέους πελάτες.
Απόψε , όμως , θα αρκεστώ στις δικές μου ενδόμυχες εξομολογήσεις. Θα αφήσω αναμμένα τα λαμπιόνια στο μπαλκόνι , θα προβάρω δυο-τρεις αυτάρασκες πόζες για το ενδεχόμενο της ξαφνικής αφύπνισης και θ' αφήσω τη βελόνα να γρατζουνά ένα παλιό δίσκο , αργά και βασανιστικά , όπως η φωνή σου με γρατζουνά κάθε φορά στο τηλέφωνο ακόμη πιο αισθητά κατά τη διάρκεια εκείνων των παύσεων. Τότε είναι που θέλω να φωνάξω στο ακουστικό μου κάτι παιδιάστικα σκαριφήματα που σκονίζονται σε ξεχασμένα λευκώματα. Αλλά σιωπώ , γιατι ο δίσκος έχει αρχίσει ήδη να στροφάρει. Μαζί κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου