Άσσος κούπα

Ο Κίμων , διάβασε φωναχτά το τελευταίο απόσπασμα , κρατώντας πατημένο ταυτοχρόνως με την  άκρη του άψογα περιποιημένου δείκτη του το κομβίο της ενδοσυνεννόησης , ελευθερώνοντάς το ανά ταχτά χρονικά διαστήματα μόνον για να τραβήξει μια ρουφηξιά από το αρωματικό τσιγάρο του ή για να λιώσει τα μικρά κομμάτια πάγου που είχαν απομείνει στον πάτο του άδειου διαμαντοχάρακτου  ποτηριού του έτσι ώστε να προσφέρει στον ακροατή του μια κατά το μέγιστο αλώβητη αφήγηση  :'' Εκείνες τις ανοιξιάτικες , παγερές , ξάστερες νύχτες οι μοναχοί συνήθιζαν από βυζαντινών χρόνων να μην κρούουν τα σήμαντρα σε μία προσπάθεια να ομολογήσουν το δέος τους προς τους αγέρηδες , το μένος των οποίων είχε αποδειχτεί καταστροφικό όχι μονάχα για τις πλούσιες σοδειές τους αλλά και για το φουστάνι και τα γοβάκια της αγουροξυπνημένης Άνοιξης . Γι ' αυτό μονάχα το λόγο , απόψε όλοι οι μοναχοί χωρίστηκαν σιωπηρά σε ομάδες των πέντε και κατευθύνθηκαν προς τους κοιτώνες τους , βαστάζοντας τα καφεκόκκινα κεριά που οι ίδιοι είχαν πλάσει νωρίτερα κάτω από το μεσημβρινό ήλιο . Λίγα λεπτά αργότερα , δεκάδες χείλη σαλιωμένα ακόμη από θρησκευτικές λέξεις , μισάνοιξαν για να επιτρέψουν μικρά ρεύματα αέρα που έσβησαν τα χειροποίητα , κεραμικά λυχνάρια . Την ίδια στιγμή που ο καπνός των σβησμένων φυτιλιών σχημάτιζε μολυβένια δαχτυλίδια , στη βιβλιοθήκη ένα ζευγάρι φαινόταν να  γιορτάζει .

  -Ας ελπίσουμε ότι το τσούγκρισμα των ποτηριών μας δεν θα ξυπνήσει τα πνεύματα ή ότι έστω  η μεθυστική μυρωδιά της σαμπάνιας θα τα κατευνάσει , είπε εκείνος τραβώντας την κατάληξη οχι ως αποτέλεσμα γλωσσικής δυσκαμψίας αλλά επίτηδες , σαν αυτοσχέδιο νανούρισμα ,και γλίστρησε τα δάκτυλά του στις φρεσκολουσμένες μπούκλες του.

 - Τοπική Veuve Clicquot La Grande Dame Rose του 96, ανακοίνωσε περήφανα , πλησιάζοντας την ετικέτα στο φως , χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει ένα απαστράπτον χαμόγελο.

 - Άσε με να κλάψω , άσε με να ξεσπάσω , αγαπημένε.

- '' Αυτό είναι λοιπόν ; Μα είναι Υπέροχο ! Μπορώ σχεδόν να ψηλαφίσω εκείνη την εκπνοή ! Είχα καιρό να ακούσω ένα τόσο τολμηρό , τέλος'',  ήχησε η φωνή του γραμματέα από το μικροσκοπικό μικρόφωνο εκείνης της συλλεκτικής αξίας και ομορφιάς  μηχανής του ογδόντα που είχε εμφανώς τοποθετήσει στο κέντρο του γραφείου του ο Κίμων , λίγα εκατοστά πίσω από τη λευκόχρυση πένα , που άστραφτε σαν άτυπο παράσημο της διευθυντικής του θέσης σ ' εκείνο τον περίφημο εκδοτικό οίκο των Αθηνών .

- ''Είναι ένα ζυγισμένο αριστούργημα ! Ακόμη και η επιλογή της σαμπάνιας , σκέψου να είχε διαλέξει κάτι υπερβολικό και άκομψο όπως για παράδειγμα μια Cristal Brut 1990 , “Methuselah” ! Ταύρος εν υαλοπωλείω ! Όχι , όχι , την παραδέχομαι , ψέλλισε για λίγο μόνο , επιστρέφοντας στον εκστατικό , σχεδόν παραληρηματικό ρυθμό του λόγου του : '' Nα γράψεις άμεσα μια συγχαρητήρια επιστολή και να κόψεις μια γενναιόδωρη επιταγή . Αυτή η κυρία θα αναστήσει το γένος των βίπερ !

- Δεν πρόκειται για μια κυρία , Κίμωνα , απάντησε σταθερά ο άνδρας στην άλλη άκρη της γραμμής.

Ο Κίμων συνοφρυώθηκε - '' Μα πως ! Δεν μπορεί να μ' απατά η μνήμη μου ! Ιδού τα αποδεικτικά στοιχεία , φώναξε και διάβασε αμέσως το όνομα που φιγουράριζε , σε έντονη γραμματοσειρά , πάνω από τον τίτλο του πρωτοτύπου  : Ε.Α.Ερμού ! Ερμού ! Τι δεν καταλαβαίνεις λοιπόν ;

- Μα τότε , πρόκειται για κάποιο παίγνιο ! Το πρωτότυπο έφτασε στα χέρια μου , μέσω του ίδιου του συγγραφέως ! Απέφυγε βεβαίως να μου μιλήσει αλλά είδα τη σκοτεινή φιγούρα του στο θυροτηλέφωνο και άκουσα την πέραν πάσης αμφιβολίας , γοητευτική και ανδρική φωνή του !

- Ε.Α.Ερμού , του Ερμού λοιπόν ; αναρωτήθηκε σχεδόν ψιθυριστά ο Κίμων. 

 -Τον τηλεφωνικό κατάλογο !Δεν θα ειναι δύσκολο  να τον ανακαλύψουμε . Πόσα ανδρικά ονόματα ξεκινούν από Έ ; Έψιλον , όπως Επίκουρος , Ευτύχης , Ευρυπίδης , Ευγένης , Ετεοκλής , Ερμής , Ετεοκλής.

- Κίμωνα ! Στάσου ! Έθεσα τα αρχικά στη μηχανή αναζήτησης , και είναι προφανές ότι πρόκειται για φάρσα ! Πρόκειται αναμφισβήτητα για τον Ερμαφρόδιτο του Ερμού !

- Ερμαφρόδιτος της Αφροδίτης και του Ερμού ! φώναξε ταραγμένος ο Κίμων. Μα ποιός θα έγραφε ένα τόσο ογκώδες βιβλίο για χάριν αστεϊσμού ! Ιδού λοιπόν , ένα παλιομοδίτικο παιχνίδι με τις λέξεις .Τώρα δα το μόνο που θα μπορούσα να σκεφτώ ότι λείπει  είναι μια αινιγματική αφιέρωση στο πίσω μέρος για να συμπληρώσει τη μυθιστορηματική ατμόσφαιρα ! Για δες ! , φώναξε.

 Και εκεί , πίσω από το απολαυστικό και ευπώλητο , όπως είχε προβλέψει το εξασκημένο αισθητήριο του Κίμωνος , εκείνο πρωτότυπο , ο μυστηριώδης συγγραφέας με τη γοητευτική φωνή είχε επικολλήσει ένα τραπουλόχαρτο με αφιέρωση σε κόκκινο μελάνι :

'' Με μεγάλη μου χαρά έγραψα τι θα διάβαζα αν ήμουν στο κατόπι μου ''

Μόνο δικός σου ,

Άσσος Κούπα