Plot Summary

'' Beauty is a form of genius - is higher, indeed, than genius, as it needs no explanation.It is only shallow people who do not judge by appearances. ''

O.Wilde

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Σαν απάντημα σε ένα ερώτημα

Σε πρώιμη συνέντευξή του είχε δηλώσει πως είχε γράψει εκείνο το δίσκο από τη σκοπιά ενός χειμώνα . Επρόκειτο πράγματι , για έναν από κάθε άποψη αξιέπαινο δίσκο που έπαιζε κάθε πρώτη του μηνός , είκοσι και τέσσερις ώρες αδιαλείπτως σ' εκείνο το παγωμένο σταθμευτήριο για ζευγάρια σε κόκκινα αυτοκίνητα με λήγοντα αριθμό το ένδεκα , μόλις δέκα λεπτά με τα πόδια και ένα και μισό χρόνο με δύο ημερολόγια τοίχου . Τα λόγια του τώρα , αντί να στριμώχνονται σε καθίσματα ξεθωριασμένης δερματίνης και κρυφούς αναπτήρες , γύρω παντού , αποσταγμένα κι αναπόφευκτα . Οι ελεύθερες επιφάνειες είχαν πληθύνει εξάλλου , λόγω μιας πολύμηνης κι επίμονης προσπάθειας μου να ξεπουλήσω ό,τι με περισσή καλοσύνη , προβαρισμένες φιλοφρονήσεις και ελάχιστα ρούχα μπόρεσα να βαπτίσω τέχνη . Με αυτή τη μέθοδο αγόρασα τις περισσότερες δυνατές πιθανότητες μιας από κοινού μας συνέντευξης. Τουτέστιν ένα χειροποίητο σακάκι στα μέτρα μου με ταιριαστό χαρτοφύλακα και κοκκάλινα γυαλιά . Ως επαγγελματίας του χώρου , είχα ήδη στη διάθεσή μου ένα γιαπωνέζικο , ασημί δημοσιογραφικό ηχογράφο , δεν είχα όμως το λευκό βραστήρα , που κατέβασα από την κορυφή μιας λίστας λόγω των πολλαπλών χρήσεών του ως παρασκευαστής ροφημάτων , καλλωπιστής και καθαριστής . Φρόντισα μάλιστα την προηγούμενη της μοιραίας ημέρας , να ακούσω μόνο αλυχτίσματα λύκων στο στέρεο , να καθαρίσω δύο φορές το πρόσωπό μου με υδρατμούς και να φάω βραστά και ψητά κάστανα , ώστε να αποκτήσω μια χειμερινή εντύπωση. Το επόμενο πρωινό , χώρεσα στα ολοκαίνουρια ρούχα μου κι ύστερα σ 'ένα ακόμη ταλαιπωρημένο σύνολο έτσι ώστε να εξασφαλίσω το γεγονός ότι τα προσφάτως αγορασμένα ρούχα θα παρέμεναν ατσαλάκωτα και φρέσκα , μακριά δηλαδή από τα βρώμικα , κίτρινα καθίσματα του αστικού λεωφορείου . Στις τουαλέτες του πολυτελέστατου ξενοδοχείου άλλαξα με επιτυχία καθυστερώντας τη σκιώδη παρουσία μου στο δωμάτιο με τη λεκάνη μόνο και μόνο για να αποκτήσω εκείνη την αίσθηση φρεσκάδας που αποπνέουν τα αρωματικά χώρου . Πλησίασα τον υποδοχέα υπερήφανα και συστήθηκα αγγλιστί βάζοντας σε λειτουργία τον πρώτο μοχλό του μηχανισμού . Εκείνος ευφραδώς με πληροφόρησε ότι είχε ένα γκρίζο πακέτο για εμένα και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω με μια  πρόδηλη  αίσθηση του καθήκοντος που απέπνεε , αν έκρινε κανείς , από το σχεδόν χορευτικό βηματισμό του στο κυανό χαλί του διαδρόμου . Για μια στιγμή μονάχα πίστεψα ότι ήταν Εκείνος , σενάριο που απέρριψα πολύ εύκολα , βλαστημώντας την αδικαιολόγητη αφέλεια μου αμέσως μετά , υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου ότι η εικόνα Του θα με συνετάραζε .Στην αίθουσα των δίσκων , ο υποδοχέας με βοήθησε να βγάλω τα ρούχα μου , τα οποία κρέμασε για μένα σ ' ένα ακαθόριστο έπιπλο του γένους των καλόγηρων , που παρέπεμπε επικίνδυνα σε ακόντιο . Εκεί , στην ησυχία της γύμνιας μου , μικροσκοπικά κομμάτια από το βουλοκέρι μπλέχτηκαν στις τρίχες του στήθους μου . Δεν τα παραμέρισα ,όμως ,αλλά καμάρωνα χαμογελώντας λες και μου καρφίτσωσαν παράσημο που ένυξε ελαφρά την καρδιά μου , προκαλώντας την ίδια διέγερση που νοιώθει κανείς σαν μπλεχτεί στα ερωτικά παίγνια . Στο γκρίζο πακέτο φώλιαζε μια σύντομη υπογεγραμμένη κάρτα , στον πάτο ενός μουσικού κουτιού : '' Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα τι  θα άκουγα αν ήμουν στο κατόπι μου '' . Έτσι λακωνικά με εγκατέλειψε , σε μια πλημμυρισμένη αίθουσα των δίσκων , στο κατόπι του ,  ο , σε μπλε μελάνι , Κίμωνας .

1 σχόλιο:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Προφιλ

Η φωτογραφία μου
Αθήνα
If he likes me , takes me home .

Χρονοντούλαπο

Δημοφιλείς αναρτήσεις